Diyabet
Tip 2 Diyabetli Kişilerde Karbonhidrat Kısıtlı Beslenme Müdahalesini Desteklemek İçin Sürekli Glikoz İzlemenin Kan Glikoz İzlemesine Karşı Etkisi

Uzaktan, sürekli bakımla desteklenen ketojenik müdahaleler, tip 2 diyabetli (T2D) bireylerde olumlu sonuçlar göstermiştir. Bu çalışma, tıbbi olarak denetlenen bir ketojenik diyet programı sırasında diyet seçimlerini ve ilaç yönetimini yönlendirmede sürekli glikoz izleme (CGM) ile kan glikoz izleme (BGM) kullanımını karşılaştırmıştır.
T163D'li toplam 2 yetişkin (ortalama süre: 9.7 yıl; başlangıç HbA1c: %8.1) CGM grubuna (n = 81) ve BGM grubuna (n = 82) randomize edildi
Katılımcılar, CGM veya BGM verileriyle desteklenen uzaktan sürekli bakımla ketojenik bir müdahaleyi takip ettiler. Glisemi, ilaç kullanımı, diyet alımı ve kilo, başlangıçta, 1. ayda ve 3. ayda değerlendirildi.
Önemli bulgular:
- Gelişmiş glisemik kontrol:
Aralıktaki süre (70–180 mg/dL) her iki grupta da başlangıç seviyesinden 3. aya kadar önemli ölçüde arttı: CGM grubu %61'den %89'a; BGM grubu %63'ten %85'e (P <0.001).
HbA1c her iki grupta da en az %1.5 oranında azaldı (P <0.001). - İlaç kullanımının azaltılması:
Diyabet ilaçları, ilaç etkisi puanlarının azalmasıyla yansıtıldığı gibi, azaltıldı (P <0.001). - Beslenme değişiklikleri ve kilo kaybı:
Toplam enerji ve karbonhidrat alımı önemli ölçüde azaldı (P < 0.001). Her iki gruptaki katılımcılar klinik olarak anlamlı kilo kaybına ulaştılar (P <0.001). - CGM ve BGM arasında önemli bir fark yok:
Her iki grupta da önemli iyileşmeler yaşanmış olsa da, CGM ve BGM kolları arasında aralık süresi, HbA1c azalması veya diğer sonuçlar açısından anlamlı bir fark görülmedi.
Özetle, bu çalışmada hem CGM hem de BGM, tıbbi olarak denetlenen ketojenik diyet programını izleyen T2D'li kişilerde glisemik kontrolü, kilo kaybını ve ilaç azaltımını etkili bir şekilde destekledi. CGM bakım ekipleri için ek ölçütler sağlasa da, BGM bu popülasyonda sonuçları iyileştirmek için uygulanabilir bir seçenek olmaya devam etti.