Η άσκηση μπορεί να είναι δύσκολη με τον διαβήτη τύπου 1, και δεν σταματάμε ποτέ να εκπλαγούμε και να εμπνέουμε από τους αθλητές του T1D που πιέζουν τα όρια αυτού που θα μπορούσαμε να πιστεύουμε ότι ήταν δυνατό.
Όταν η Natalia Román López αντιλήφθηκε για πρώτη φορά τα συμπτώματα της οξείας υπεργλυκαιμίας που τελικά θα οδηγούσε στη διάγνωσή της με διαβήτη τύπου 1, ήταν υψηλή μεταξύ των κορυφών και των παγετώνων της Βόρειας Ιταλίας, σε ένα ταξίδι σκι 10 ημερών. Και μόλις λίγες εβδομάδες μετά τη διάγνωσή της, επέστρεψε ξανά στα βουνά - σε ένα ακόμη πιο απομακρυσμένο ταξίδι.
"Δεν το νιώθω τώρα, μετά τον Τύπο 1, έχω όρια που δεν είχα πριν."
Γνώρισα για πρώτη φορά τη Natalia Román López σε ένα φόρουμ διαβήτη αφιερωμένο σε δίαιτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες. συζητούσε την προσέγγισή της στο Tour de Monte Rosa, έναν αγώνα 170 χιλιομέτρων (~ 105 μίλια) πάνω και κάτω από τα βουνά της Ελβετίας. Ειλικρινά, νομίζω ότι οποιοσδήποτε μπορεί να αγωνιστεί σε ένα τέτοιο γεγονός είναι εξαιρετικός - αλλά το να κάνεις με τον διαβήτη τύπου 1 είναι κάτι άλλο εντελώς.
Η Ναταλία ξεκίνησε ένα νέο blog με το όνομα Μόνιμη κίνηση να τεκμηριώσει μερικά από τα κατορθώματά της. Είναι ένα must-read για μένα, με λεπτομέρειες σχετικά με τη διαχείριση της γλυκόζης της, διακοσμημένες με τις φωτογραφίες της αλκαλικής ομορφιάς. Ελπίζει να «αφηγηθεί μια ιστορία που συνδυάζει αθλητικά ορεινής αντοχής, διατροφή με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και διαβήτη τύπου 1».
Κάντε κλικ ΕΔΩ για να διαβάσετε περισσότερα.
