Η κετογονική δίαιτα είναι μια δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, μέτριες πρωτεΐνες και υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, με ιστορικό που χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του 1920 για τον έλεγχο των κρίσεων σε επιληπτικά παιδιά. Σχεδόν 100 χρόνια μετά, είναι εξακολουθεί να αποτελεί σημαντική και χρήσιμη θεραπεία για την πάθηση. Γιατί; Μάθετε τα πάντα για αυτό εδώ.
Η ιστορία του Keto ως θεραπεία για την επιληψία
Η νηστεία (περιορισμός της διατροφής) έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της επιληψίας ήδη από το 500 π.Χ. Εάν νηστεύετε (δεν τρώτε τίποτα για κάποιο χρονικό διάστημα), το σώμα σας, με τη σειρά του, θα παράγει κετόνες από το αποθηκευμένο λίπος. Αυτές οι κετόνες είναι νευροπροστατευτική, που σημαίνει ότι βοηθούν στην προστασία του μυελίνη (θηκάρι που προστατεύει τα νεύρα) στον εγκέφαλό σας, και προφανώς, οδηγεί επίσης σε λιγότερες επιληπτικές κρίσεις.
Αλλά το 1923, ένας γιατρός ονόματι Russell Wilder, από την The Wilder Clinic, αναγνώρισε τους κινδύνους της νηστείας, ιδιαίτερα για τα παιδιά. Τα παιδιά έχουν διαφορετικές μεταβολικές ανάγκες και αναπτυσσόμενο εγκέφαλο και μπορούν εύκολα να γίνουν αδύναμα, να μπερδευτούν και να θυμώσουν εάν δεν ικανοποιηθούν οι συγκεκριμένες διατροφικές τους ανάγκες. Κατά συνέπεια, ο Wilder μελέτησε πολλές διαφορετικές διατροφικές θεραπείες για να δει αν θα μπορούσε να βρει μια δίαιτα που θα προκαλούσε παρόμοια ανταπόκριση με τη νηστεία, χωρίς τους πιθανούς κινδύνους.
Σύντομα έμαθε ότι μπορείτε να μιμηθείτε τα αποτελέσματα της νηστείας αποφεύγοντας όλες τις μορφές ζάχαρης και ακολουθώντας μια διατροφή πλούσια σε λιπαρά. Δοκίμασε αυτή τη δίαιτα σε άτομα με επιληψία και κατέληξε να γίνει η κύρια θεραπεία της επιληψίας για πολλά χρόνια.
Η ανακάλυψη του Wilder ήταν η γέννηση της κετογονικής δίαιτας, αλλά αυτή η παρέμβαση για την επιληψία ήταν βραχύβια. Στη δεκαετία του 1930, παρουσιάστηκαν στους γιατρούς νέα αντισπασμωδικά φάρμακα. Επειδή η συνταγογράφηση αυτών των φαρμάκων ήταν ευκολότερη από το να κάνουν τους ασθενείς τους να ακολουθήσουν μια αυστηρή δίαιτα, τα φάρμακα έγιναν η κύρια θεραπεία για την επιληψία. Τουλάχιστον για την ώρα.
The Charlie Foundation and a Return to Keto
Το 1993, ένα νεαρό αγόρι ονόματι Τσάρλι πάλεψε με σοβαρή επιληψία. Έπαιρνε πολλά διαφορετικά φάρμακα καθημερινά. Οι γονείς του ήταν πρόθυμοι να δοκιμάσουν οτιδήποτε και να διαβάσουν για την κετογονική δίαιτα ως θεραπεία για την επιληψία. Το δοκίμασαν και λειτούργησε για τον Τσάρλι. Μέσα σε ένα μήνα, έμεινε χωρίς φάρμακα και χωρίς επιληπτικές κρίσεις. Παρέμεινε χωρίς επιληπτικές κρίσεις στο κετο για πέντε χρόνια και έκτοτε δεν είχε άλλη κρίση.
The Charlie Foundation for Ketogenic Therapies ιδρύθηκε το 1994. Παρέχει πληροφορίες σχετικά με διαιτητικές θεραπείες για άτομα με επιληψία, άλλες νευρολογικές διαταραχές και επιλεγμένους καρκίνους. Εξηγεί επίσης ότι ανέκδοτα, και από τέσσερις τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες, η δίαιτα κετο μείωσε τις επιληπτικές κρίσεις κατά τουλάχιστον 50 τοις εκατό στους μισούς από τους ανθρώπους που τη δοκίμασαν και 15 έως 25 τοις εκατό θεραπεύονται από επιληπτικές κρίσεις.
Από την ίδρυση του Ιδρύματος Charlie, το κετο παρέμεινε ως συμπληρωματική θεραπεία για την επιληψία και υπάρχουν αρκετές κλινικές δοκιμές μελέτη κετο για επιληψία, τόσο ολοκληρωμένη όσο και σε εξέλιξη, συμπεριλαμβανομένων:
-
- Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της κετογονικής δίαιτας ως συμπληρωματικής θεραπείας σε ενήλικες με ανθεκτική επιληψία
- Επίδραση της κλασικής κετογονικής δίαιτας εξωτερικών ασθενών σε επιληπτικά παιδιά και εφήβους
- RCT της αποτελεσματικότητας της κετογονικής δίαιτας στη θεραπεία της επιληψίας
- Κετογονική δίαιτα έναντι αντιεπιληπτικών φαρμάκων στην επιληψία ανθεκτική στα φάρμακα
Οφέλη του Keto για την επιληψία
Πώς ακριβώς ωφελεί η κετο την επιληψία; Τα κετονοσώματα που παράγονται από λίπος στη δίαιτα κετο, προκαλούν με κάποιο τρόπο μια αλλαγή στο μεταβολισμό που οδηγεί σε ισχυρή αντισπασμωδική δράση. Μια ομάδα στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Emory ήθελε να κατανοήσει περαιτέρω γιατί το κετο λειτουργεί τόσο καλά για παθήσεις που σχετίζονται με τον εγκέφαλο. Αυτοί οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η δίαιτα κετο:
- Αυξάνει τον αριθμό των μιτοχονδρίων σας (το «ηλεκτρικό κέντρο» των κυττάρων σας) σε τμήματα του εγκεφάλου σας
- Ενισχύει την παραγωγή ενέργειας που οδηγεί σε βελτιωμένη σταθερότητα των νευρώνων
- Μεταβάλλει τα γονίδια που εμπλέκονται στον ενεργειακό μεταβολισμό στον εγκέφαλο
- Ενισχύει την ικανότητα του εγκεφάλου να αντέχει τις μεταβολικές προκλήσεις
- Προκαλεί αλλαγή στο μεταβολισμό που οδηγεί σε ισχυρό αντισπασμωδικό αποτέλεσμα
Σύμφωνα με τον εκπαιδευτή διασημοτήτων και ειδικό της κετο, Thomas Delauer, το μεγαλύτερο μέρος της επιστήμης μας οδηγεί να πιστεύουμε ότι πρέπει να κάνει το GABA (γ-αμινοβουτυρικό οξύ) και γλουταμινικό (και οι δύο νευροδιαβιβαστές) στον εγκέφαλο. Το GABA είναι χαλαρωτικό ενώ το γλουταμικό είναι διεγερτικό. Η περίσσεια γλουταμικού μπορεί να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις. Σε μια δίαιτα κετο, έχουμε υψηλότερα επίπεδα GABA, του χαλαρωτικού νευροδιαβιβαστή. Επίσης, τα κετονοσώματα στην πραγματικότητα ανταγωνίζονται το γλουταμινικό και το σώμα χρησιμοποιεί κετόνες αντί για γλουταμικό. Ο Delauer εξηγεί, «Οι κετόνες εκτοξεύουν το γλουταμικό από τον εγκέφαλο». Αυτό μειώνει τον κίνδυνο επιληπτικών κρίσεων για τους επιληπτικούς. Μάθετε περισσότερα σε αυτό βίντεο.
Κέτο Τροποποιήσεις για Παιδιά με Επιληψία
Όπως αναφέραμε παραπάνω, τα παιδιά έχουν διαφορετικές μεταβολικές ανάγκες από τους ενήλικες και μπορεί να χρειαστούν διατροφικές αλλαγές για να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες, ανάλογα με την ηλικία και το στάδιο ανάπτυξής τους. Είναι σημαντικό να συνεργαστείτε με έναν γιατρό ή διαιτολόγο όταν δοκιμάζετε το κετο ως θεραπευτική παρέμβαση για το παιδί σας.
Tο Τελικός Λόγος
Η δίαιτα κετο έχει μακρά ιστορία χρήσης ως μέθοδος θεραπείας για άτομα με επιληψία, ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1920, αλλά χάθηκε λόγω φαρμακευτικών ανακαλύψεων. Χάρη στην κλινική Wilder που ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1990, η κετο έχει μεγάλη επιστροφή στη θεραπεία της επιληψίας και στη μείωση των επιληπτικών κρίσεων και είναι τώρα μια καλά ερευνημένη και καθιερωμένη σύγχρονη συμπληρωματική θεραπεία τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες με επιληψία.
