Η ερευνήτρια δημοσιογράφος Nina Teicholz αναλαμβάνει 50+ χρόνια δαιμονοποίησης του λίπους. Μας γυρίζει πίσω στην προέλευση του πώς το λίπος κέρδισε την κακή φήμη του και πώς αυτές οι λανθασμένες πληροφορίες διαιωνίστηκαν από την επιστημονική κοινότητα και τη δημόσια πολιτική.
The Origins of the Low Fat Myth
Όπως πολλά βιβλία εκεί έξω που συζητούν «τον μύθο της χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά είναι πιο υγιεινό», η Nina τον εντοπίζει στη δεκαετία του '50, όταν η χώρα έψαχνε να βρει κάτι να κατηγορήσει για τα καρδιακά επεισόδια του εκλιπόντος προέδρου μας, Dwight Eisenhower. Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι, ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ άρχισε να έχει δημόσια εμφράγματα το 1955. Το κοινό ανησυχούσε για τον Πρόεδρό του, ήρωα πολέμου, και η επιχειρηματική κοινότητα ανησυχούσε για την πτώση 6% στο χρηματιστήριο μετά την είδηση του προέδρου τους. εξάπλωση κατάστασης. Με ανησυχημένο κοινό και εστίαση των μέσων ενημέρωσης στην υγεία του καθώς και στην παρακμάζουσα οικονομία (λόγω της αβεβαιότητας της ηγεσίας της χώρας), επιστήμονες και γιατροί προσπαθούσαν να βρουν την αιτία της καρδιακής προσβολής του. Ο διαβόητος πλέον Δρ. Ancel Keys συνέταξε μια επιστημονική μελέτη που ονομάζεται "The Seven Countries Study" στην οποία ισχυρίστηκε ότι βρήκε υποστήριξη ότι τα κορεσμένα λιπαρά έχουν ισχυρή συσχέτιση με τις καρδιακές παθήσεις.
Η μελέτη Seven Countries εξέτασε επτά χώρες όπου ο πληθυσμός κατανάλωνε υψηλά επίπεδα λίπους στη διατροφή του και είχε σημαντικό επιπολασμό καρδιακών παθήσεων. Ουσιαστικά, ο Δρ. Κις «διάλεξε» τον πληθυσμό του για να εξυπηρετήσει τον σκοπό του να επικυρώσει την υπόθεσή του. Επέλεξε να αποκλείσει χώρες όπως η Ολλανδία και η Νορβηγία που έχουν πληθυσμούς που καταναλώνουν σημαντική ποσότητα λίπους αλλά έχουν χαμηλά ποσοστά καρδιακών παθήσεων. Και σε μια μελέτη που περιελάμβανε 7 ευρωπαϊκά έθνη, ήταν τουλάχιστον έκπληξη το γεγονός ότι τόσο η Γαλλία όσο και η (Δυτική) Γερμανία έμειναν εκτός. Συμπτωματικά, και οι δύο χώρες ακολουθούν δίαιτα πλούσια σε λιπαρά με χαμηλό επιπολασμό καρδιακών παθήσεων στους λαούς τους. Ανεξάρτητα από τις προκατειλημμένες και αντιεπιστημονικές του μεθόδους, ο Δρ. Κις δημοσίευσε τη μελέτη του υποστηρίζοντας ότι φταίει το λίπος. Λίγο μετά ακολούθησε η χαμηλών λιπαρών τρέλα.
Διατροφικές κατευθυντήριες γραμμές και ο αντίκτυπός τους
Γύρω από αυτή τη μελέτη δημιουργήθηκαν διατροφικές οδηγίες που προωθούν μια δίαιτα χαμηλών λιπαρών. Με το USDA και την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία να είναι πλέον πίσω από τα διατροφικά πρότυπα χαμηλών λιπαρών, τα τρόφιμα στα παντοπωλεία άρχισαν να αλλάζουν. Το βούτυρο αντικαταστάθηκε με μαργαρίνη και το λαρδί με Crisco/φυτικό λάδι. Το μάρκετινγκ ανέλαβε και οι διαφημίσεις άρχισαν να πείθουν τον Αμερικανό καταναλωτή να αγοράσει και να φάει χαμηλά λιπαρά. Εν τω μεταξύ, ο Πρόεδρος συνταγογραφήθηκε δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και συνέχισε να έχει καρδιακές προσβολές. Η συγγραφέας, Nina Teicholz συνεχίζει να επισημαίνει την υποκρισία των συστάσεων που εφαρμόστηκαν βασισμένες όχι μόνο σε μια μελέτη παρατήρησης, αλλά και σε μια πολύ κακώς σχεδιασμένη επιστημονική μελέτη. Και μετά έρχεται το αποτέλεσμα αυτής της μελέτης.
Τα ποσοστά καρδιακών παθήσεων, παχυσαρκίας και διαβήτη δεν πέφτουν. Στην πραγματικότητα, ο συγγραφέας επισημαίνει ότι κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Πώς θα μπορούσε να συμβαίνει αυτό όταν οι ιατρικές και διατροφικές συστάσεις για τη θεραπεία αυτών των ασθενειών περιλαμβάνουν τη μετάβαση σε μια δίαιτα χαμηλών λιπαρών; Ο συγγραφέας διερωτάται πώς οι γιατροί, οι επιστήμονες και η γεωργία μπορούν να συνεχίσουν να παίζουν το ρόλο τους στην προώθηση της νόσου προωθώντας κατευθυντήριες γραμμές που δεν κάνουν τίποτα για να τις περιορίσουν. Η συγγραφέας είναι περισσότερο από πρόθυμη να σας δώσει την έρευνα και να θέσει τις ερωτήσεις, αλλά αφήνει τον αναγνώστη να αποφασίσει μόνος του.
Ο Τελικός Λόγος
Συνολικά, αυτό είναι ένα πολύ εμπεριστατωμένο βιβλίο που συζητά την ιστορία της μετάβασής μας από μια δίαιτα μέτριας υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά με ζωικά λίπη σε μια χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, και τις αρνητικές επιπτώσεις της στον πληθυσμό. Η Νίνα παρέχει εξηγήσεις, παραπομπές και υποστηρίζει τις απόψεις της (πολλές από τις οποίες προέρχονται από αμερόληπτη έρευνα από ομοτίμους).
Αν έχεις την ευκαιρία να πάρεις το βιβλίο της, The Big Fat Surprise, δεν θα ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΕΙΤΕ. Μπορεί να μην συμφωνείτε με όλα όσα λέει, αλλά είναι πολύ καλά γραμμένο και τουλάχιστον σας δίνει μεθοδική εικόνα της κοινότητας με πολλά λιπαρά και μια εισαγωγή στην επιστήμη που έχει αξιολογηθεί από ομοτίμους που το υποστηρίζει.
Και για να μάθετε περισσότερα για το γιατί το «λίπος» δεν σας κάνει «παχυνό», διαβάστε αυτό το άρθρο.
