Εάν είστε έτοιμοι να έχετε τις ιδέες σας για το λόγο που είμαστε λίπος αμφισβητηθεί, με κάποια ιστορία και την επιστήμη που ρίχνονται μέσα, τότε buckle επάνω και να απολαύσετε αυτή την ανάγνωση. Το βιβλίο του Gary Taubes Γιατί παίρνουμε λιπαρά: και τι να κάνουμε για μέναt είναι μια πιο φιλική προσαρμογή του βιβλίου σχεδόν 600 σελίδων Καλές θερμίδες, κακές θερμίδες που πηγαίνει σε μεγάλη λεπτομέρεια για το γιατί το δίλημμα παχυσαρκίας που αντιμετωπίζουμε σήμερα δεν είναι επειδή οι άνθρωποι είναι τεμπέληδες και πάνω από επιδίδονται. Δεν οφείλεται στη θεωρία της ευημερίας, στην οποία η αυξημένη ευημερία οδηγεί στην υπερκατανάλωση τροφής και την παχυσαρκία. Ο Taubes αμφισβητεί αυτές τις δημοφιλείς πεποιθήσεις και επικεντρώνεται στην ευθύνη της ινσουλίνης στο πρόβλημα της παχυσαρκίας που αντιμετωπίζουμε σήμερα, καθώς και σε άλλες ορμόνες και ένζυμα.
Τι είναι μέσα
Ο Taubes εξετάζει το θέμα της παχυσαρκίας από την άποψη ότι οι λιπαρές ουσίες έχουν ρυθμιστεί εσωτερικά για να είναι τέτοιες και αυτή η ρύθμιση προκαλεί υπερβολική κατανάλωση και καθιστική ζωή. Στην πραγματικότητα προσφέρει πολλά παραδείγματα στο βιβλίο του σχετικά με το πώς δεν μπορεί να είναι απλώς "θερμίδες-σε θερμίδες-out" που μας κάνει να λιπαίνουμε. Κοιτάξτε τους πληθυσμούς που είναι εξαιρετικά φτωχοί, με μικρή πρόσβαση σε τρόφιμα, οι οποίοι εργάζονται σε θέσεις εργασίας που απαιτούν σωματική άσκηση. Μερικοί από αυτούς είναι παχύσαρκοι, ενώ άλλοι είναι λιποβαρείς και καταναλώνουν τα ίδια τρόφιμα σε πολύ μικρές ποσότητες. Με τα άθραυστα έθνη στην άκρη, ας επικεντρωθούμε σε ένα παράδειγμα που είναι πιο αντιπροσωπευτικό του ζητήματος της παχυσαρκίας που μαστίζει τις ανεπτυγμένες χώρες. Προσφέρει το παράδειγμα του παραδόξου λίπους Louisa ...
Το 1846, η φυλή Perma ήταν ευημερούσα. Ήταν κυνηγοί, αγρότες, συλλέκτες και βοοειδή. Είχαν μια αφθονία φαγητού. Τόσο πολύ, ώστε όταν η χρυσή βιασύνη συνέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες, η κυβέρνηση ζήτησε από αυτή τη φυλή να τροφοδοτήσει τους εποίκους. Με όλους τους λογαριασμούς, θα μπορούσε κανείς να πει ότι ήταν ευημερούσα. Στη συνέχεια, περισσότεροι άποικοι ήρθαν στην περιοχή και πέρασαν το κυνήγι, εκτρέφονταν τα ποτάμια, και η φυλή Perma έχασε τις τροφές τους. Μέχρι το 1902 η φυλή ζούσε σε συνθήκες φτώχειας, με ελάχιστη τροφή (τα περισσότερα προέρχονται από κυβερνητικές σιτηρέσια). Αυτή η φυλή τώρα είχε σημαντικά λιγότερες θερμίδες από ό, τι ήταν κάποτε συνηθισμένοι, καθώς και μια μετατόπιση των τύπων τροφίμων που έτρωγαν. Ωστόσο, η φυλή συλλογικώς είχε κερδίσει βάρος. Πήγαν από μυϊκή και άπαχο σε παχύσαρκα. Αυτό ήταν μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα που δόθηκαν για να διαψεύσουν τη θεωρία της ευημερίας και να σε κάνουν να σκεφτείς "αν όχι αυτό, τότε τι;".
Τι μας αρέσει
Επομένως, αν θέλουμε να πιστέψουμε τους Taubes, και το σώμα μας ελέγχει εάν παίρνουμε λιπαρά, είμαστε μόνο σκλάβοι στις ορμόνες μας που ρυθμίζουν τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούμε ενέργεια (θερμίδες); Δεν είναι πλήρως, ευτυχώς μπορείτε να ελέγξετε τουλάχιστον μία πολύ σημαντική ορμόνη, ινσουλίνη. Πώς, ελέγχετε την ινσουλίνη που ρωτάτε; Περιορισμός των υδατανθράκων. Τα επίπεδα ινσουλίνης σας ελέγχονται κυρίως με βάση την πρόσληψη υδατανθράκων (αυτό είναι εξαιρετικά απλοποιημένο, αλλά παίρνει το σημείο σε όλη αυτή την κριτική βιβλίου).
Ο συγγραφέας πιστεύει ότι τα περισσότερα πράγματα μπορούν να ελεγχθούν ελέγχοντας τα επίπεδα ινσουλίνης μας μέσω του περιορισμού των υδατανθράκων, με τον οποίο συμφωνούμε. Αλλά, πιστεύει επίσης ότι ο περιορισμός των θερμίδων είναι περιττός.
Περιθωριο ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ
Όπως έχουμε μιλήσει σε άλλα άρθρα, τα μακροθρεπτικά συστατικά σας παίζουν ζωτικό ρόλο στον έλεγχο της ινσουλίνης (πάρα πολλές θερμίδες με τη μορφή λιπών ή πρωτεϊνών μπορώ προκαλούν ανταπόκριση ινσουλίνης που ισοδυναμεί με αύξηση της ινσουλίνης). Έχετε ακούσει ποτέ κάποιον να λέει ότι έχασα πολύ μεγάλο βάρος στην κέτο δίαιτα στην αρχή αλλά στη συνέχεια σταμάτησα να χάσω βάρος; Αυτό οφείλεται γενικά σε πάρα πολλές θερμίδες με τη μορφή πάρα πολύ πρωτεΐνης ή λίπους που δεν ταιριάζει με τις ανάγκες του σώματός σας. Και ενώ συμφωνούμε ότι τα προβλήματά μας με την παχυσαρκία δεν πρόκειται να λυθούν μόνο με θερμίδες - σε θερμίδες - έξω, πιστεύουμε επίσης ότι παίζει σημαντικό υποστηρικτικό ρόλο, ειδικά αν οι θερμίδες προέρχονται από υδατάνθρακες και λίπη.
Ο Gary Taubes δεν είναι επιστήμονας, αν και έχει πτυχίο φυσικής από το Χάρβαρντ και μεταπτυχιακό δίπλωμα από το Stanford στον τομέα της μηχανικής καθώς και μεταπτυχιακό δίπλωμα στη δημοσιογραφία από την Κολομβία. Γιατί το αναφέρουμε αυτό; Λοιπόν, ενώ αναφέρει κάποια έρευνα, τείνει να αναφέρει μόνο έρευνα που υποστηρίζει τις θεωρίες και τις απόψεις του. Δηλώνει μάλιστα στο βιβλίο, "ένα πρόβλημα εδώ είναι ότι όταν οι άνθρωποι, εμπειρογνώμονες ή όχι, αποφασίζουν να αναθεωρήσουν τις αποδείξεις για ένα ζήτημα που είναι πολύ αγαπητό για τις καρδιές τους (συμπεριλαμβανομένου μου), τείνουν να δουν τι θέλουν να δουν. Αυτή είναι η ανθρώπινη φύση, αλλά δεν οδηγεί σε αξιόπιστα συμπεράσματα. "
Ο Τελικός Λόγος
Αυτό σημαίνει ότι το βιβλίο του δεν είναι ένας καλός πόρος; Με τίποτα. Τουλάχιστον σας δίνει ένα ιστορικό πώς εξελίχθηκε η διατροφή και πόσοι ειδικοί / κυβερνητικοί οργανισμοί / εταιρείες με αντικρουόμενα συμφέροντα έχουν διαμορφώσει τα τρέχοντα διαιτητικά πρότυπα και συστάσεις. Και μπορεί να σας ωθήσει να εξετάσετε περαιτέρω τα ζητήματα και την έρευνα. Για να ενθαρρύνουμε τους αναγνώστες να μάθουν πώς οι υδατάνθρακες / η ζάχαρη / η ινσουλίνη διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στα θέματα παχυσαρκίας που αντιμετωπίζουμε σήμερα και όχι μόνο στις θερμίδες ενάντια στις θερμίδες, θεωρούμε ότι αυτό πρέπει να διαβαστεί.
